Eurogrit levert straalgrit aan bedrijven die metalen oppervlaktes willen schoonmaken. Muehlhan neemt al dertig jaar straalgrit van Eurogrit af. Op 5 oktober 2017 blijkt dat één soort straalgrit is besmet met asbest: chrysotiel, ook wel “witte asbest” genoemd. Er wordt alarm geslagen. Muehlhan legt het werk aan diverse schepen, een booreiland, opslagtanks enzovoort direct stil, met grote schade tot gevolg. Los chrysotiel kan op termijn gevaarlijk zijn, het stilleggen van het werk is noodzakelijk. Eurogrit adviseert een asbestanalyse uit te laten voeren, op haar kosten. Muehlhan laat snel dertien asbestanalyses uitvoeren en stelt Eurogrit aansprakelijk voor alle schade en alle kosten. In kort geding eist Muehlhan een voorschot van € 2.405.448,68.
Eurogrit verweert zich en wijst op haar algemene voorwaarden, in het bijzonder de beperking van haar aansprakelijkheid: bij aansprakelijkheid mag Eurogrit de gebrekkige zaken vervangen of het netto-factuurbedrag vergoeden, zonder dat zij verder verplicht is tot schadevergoeding… In kort geding lukt het Muehlhan niet om door deze exoneratie heen te breken. De algemene voorwaarden, altijd vermeld op de facturen, worden van toepassing geacht. Muehlhan heeft hiertegen nooit geprotesteerd. Deze contractuele beperking van aansprakelijkheid is gebruikelijk (zelfs: Muehlhan hanteert eenzelfde soort exoneratie). De wanverhouding tussen de enorme schade en de exoneratie op zich is onvoldoende om door de exoneratie heen te breken en Eurogrit betwist gemotiveerd dat haar een verwijt treft inzake de besmetting… Uit een TNO-rapport blijkt dat zij met een besmetting geen rekening zou hoeven te houden. Al met al wordt in kort geding alleen het volgens de exoneratie maximale schadebedrag, zijnde de factuurwaarde ad € 11.770,68, toegewezen, plus de kosten van de asbestanalyses, zo beslist de voorzieningenrechter te Rotterdam op 6 december 2017. Hoewel deze overwinning in kort geding geen garantie voor de bodemprocedure geeft is duidelijk dat Eurogrit een sterke eerste verdedigingslinie heeft met haar algemene voorwaarden. Aan de andere kant: besmetting van het straalgrit met asbest is zodanig gevaarlijk en extreem dat ik mij afvraag of Eurogrit haar productieproces niet beter op orde had moeten hebben en bijvoorbeeld tevoren had moeten kunnen garanderen, dat er geen extreme risico’s vastzitten aan het productieproces, waarin gewerkt wordt met temperaturen van 1.000 °C. Een producent die zich er achteraf op beroept, dat haar producten weliswaar gevaarlijk zijn, maar dat zij “er niets aan kan doen” heeft veel uit te leggen… In kort geding was er kennelijk geen tijd om uit te zoeken of Eurogrit geen “grove schuld” treft.