Een winkelmanager van Albert Heijn, sinds 2000 in dienst, met een salaris van € 2.350,40 per vier weken, heeft als taak onder meer om de winkel op tijd te openen. Daarnaast is hij verantwoordelijk voor de juiste verwerking van de uren van de medewerkers, via een werktijdenregistratiesysteem. Van medio 2018 tot 2 maart 2019 geeft de winkelmanager 2 keer aan dat hij de winkel niet op tijd heeft kunnen openen. Op 22 maart 2019 bespreekt zijn leidinggevende het functioneren van de winkelmanager, met name zijn te laat komen en de registratie van de door hem daadwerkelijk gewerkte uren op de dagen dat hij te laat was begonnen met werken. De winkelmanager verklaart dan schriftelijk dat hij “door werkzaamheden aan de buslijnen bij RET en EBS” te laat is gekomen en vergeten was zijn uren te corrigeren. “Niet bewust gedaan”. Hij wordt geschorst en AH stelt een onderzoek in, naar onder meer de in- en uitschakeltijden van het alarmsysteem van de winkel. Op 3 april 2019 wordt de man op staande voet ontslagen.
Kantonrechter
De winkelmanager stapt naar de kantonrechter en verzoekt het ontslag te vernietigen. AH verzoekt op haar beurt vergoeding van de kosten van het onderzoek en “€ 1.887,55 aan gemiste omzet”. In de procedure blijkt dat de winkelmanager in een periode van 9 maanden 18 keer te laat is gekomen. Hij heeft in de tijdregistratie echter al die keren ingevuld dat hij was begonnen op de tijd dat de winkel open had behoren te gaan. Het verweer dat hij geen kwade bedoelingen had wordt door de kantonrechter Rotterdam op 25 juli 2019 verworpen. De urenadministratie vergt dat steeds een bewuste keuze wordt gemaakt bij het invullen van de gewerkte uren. De winkelmanager ging, ook voor een collega, daar aan het eind van de week telkens eens goed voor zitten maar kon geen plausibele verklaring geven waarom hij dan toch 18 keer onjuiste uren had ingevoerd. Een vergissing is dan niet meer aannemelijk. Het frauduleus handelen is een voldoende reden voor een ontslag op staande voet, mede gezien zijn verantwoordelijkheid als winkelmanager voor een juiste verwerking van de gewerkte uren. Wegens dit ernstig verwijtbaar handelen krijgt de man ook geen transitievergoeding. De claim van AH tot vergoeding van “omzetschade” wordt afgewezen. Van opzet of bewuste roekeloosheid om schade toe te brengen is volgens de kantonrechter geen sprake.
Toekomst: verplicht systeem tijdregistratie
Het Hof van Justitie van de EU heeft op 14 mei 2019 beslist dat het noodzakelijk is dat werkgevers de dagelijkse arbeidstijd van iedere werknemer objectief en betrouwbaar registreren, zodat ook de overuren netjes kunnen worden uitbetaald. De lidstaten moeten aan werkgevers de verplichting opleggen een objectief, betrouwbaar en toegankelijk systeem van tijdregistratie op te zetten! Het laatste woord is hierover uiteraard nog niet gezegd. Echter, als dergelijke systemen meer worden toegepast vallen ook fraudeurs eerder door de mand…